Keman türleri hangileri? Keman türlerinin en kalın sesli olanı hangisi?

Keman ailesinin üyeleri, kontrabas, çello, viyola ve kemandır. Hepsinin farklı tınıları ve farklı kullanım alanları vardır. Ancak yan yana koyduğunuz zaman, tasarım ve görüntü anlamıyla birbirlerine çok benzemektedirler.

Keman gibi yaylı enstrümanların kökeni, Orta Asya göçebe atlı kültürlerinden gelmektedir; Kazak Kopuzu buna misal olarak gösterilebilir. Tüm bu enstrümanların yayları günümüzde de olduğu gibi at kılından yapılır. Bu müzik aletleri, Orta Asya'dan İpek Yolu aracılığıyla, Çin'e, Hindistan'a ve Orta Doğu'ya yayılmıştır. Farklı müzik türlerinde kullanılan ve oldukça kaliteli sesler elde edilmesini sağlayan, yine solo tarzda müziğe eşlik edilen keman ailesinin üyeleri ise; kontrabas, çello, viyola ve kemandır. Hepsinin farklı tınıları ve farklı kullanım alanları vardır.

Keman türlerinin en kalın sesli olanı hangisi?

Keman türlerinin en kalın sesli olanı kontrbastır. 4 telli ve 5 telli olmak üzere iki türü bulunan kontrbas, keman ailesinden, yaylılar grubunun en kalın sesli çalgısıdır. Kontrbasın, özel bir tür çelikten yapılmış dört teli vardır. Bunun yanında yalnız bağırsak ya da bağırsak üzerine çelik sargı veya başka yapay malzemeler kullanılarak hazırlanmış teller de bulunabilmektedir. Yay kullanılarak ya da parmaklar yardımıyla çalınır.

Diğer keman türlerinin özellikleri

Keman: Bu ailenin en küçük üyesidir. Keman çalmak için, yere paralel olarak çene ve omuzdan destek alarak sağlam tutulması gerekmektedir. Kemanda perde olmadığı için, çalınması zor enstrüman olarak kabul edilir.

Viyola: Halk dilinde, kemanın bir büyük boyu olarak tasvir edilmektedir. Viyola, daha bas ve daha soft tınılara sahip olması sebebiyle, daha içli/yanık ses elde edildiği gözlemlenmiştir.

Çello: Bu çalgının atası viola da gamba adı verilen 7 adet teli bulunan perdeli bir çalgıdır.

keman, viyola ve kontrbas ile aynı ailedendir. Keman ile viyolonselin şekilleri büyük oranda birbirini andırsa da boyutları çok farklıdır.Viyolonsel genellikle akustik olarak kullanılan bir enstrümandır. Her mekanda (açık alan,konser salonu,vs) çalınabilir. Karşıdan bakıldığında gövdesinin orta bölümünde bulunan ve el yazısı ile f harfini andıran 2 ses deliği ve eşik (köprü) olarak adlandırılan bir destek bulunur. Yayın tellere teması ile titreşen tellerden çıkan ses, eşik tarafından gövdenin içindeki havayı titreştirerek, içeride dikey olarak bulunan can direğine iletilir ve bu deliklerden geri döner.